Zoeken in deze blog

zaterdag 17 juli 2021

Een col van tweede categorie!

Mijn eigen Tour de France: Ik zit stevig in het geel, de tijdrit is achter de rug en ook de koninginnenrit hebben we gehad. De Champs Elysees lonkt waar we gaan voor een roemrijke sprint om met de handen in de lucht over de finish te komen. Maar dan komt de UCI met een verrassing van formaat: vooraleer we in Parijs toekomen, gaan we nog ne col over moeten. Eentje van categorie twee, lang maar met een beperkt stijgingspercentage. Den arrivée wordt gepland in de lente volgend jaar. 🏁


De TdF is een dankbare metafoor voor het nieuws van deze week. We wisten al dat de operatie vlot verlopen was en de sentinelprocedure voldoende was. Alle klieren die ze hadden verwijderd waren ook na dieper onderzoek helemaal clean! Goed nieuws, geen tweede operatie nodig. WHOOP!

De tumor was ook verminderd, zoals ze hadden verwacht, maar hij was niet helemaal weg. Hij was uit elkaar gevallen waardoor het moeilijk is om accuraat te zeggen hoeveel percentage de chemo had kunnen vernietigen. Ze schatten dat 10% tot 50% was overgebleven. Van een ruwe schatting gesproken! Uiteraard hebben ze de restjes bij de operatie wel verwijderd. 

Next step was dus zo snel mogelijk met de hormoontherapie beginnen, de radiotherapie inplannen en de immuuntherapie opstarten. Of dat was toch wat wij dachten... Blijkt nu dat, omdat de tumor door de chemo niet helemaal weg was, ze aanraden om na de radiotherapie toch nog chemo te geven. Ha, dat was een uppercut die ik niet had zien komen. De chirurg waarmee we de afspraak hadden, kon hierover nog geen details geven dus was het wachten tot gisteren om hier meer info over te krijgen (hoelang, wat zijn de bijwerkingen, hoe wordt dat toegediend,...). 

Vrijdagochtend 9u15 afspraak bij oncoloog: de komende 10 maanden zal ik om de drie weken nog chemo krijgen, samen met de immuuntherapie aan de baxter in het ziekenhuis. En omdat we er dan toch waren: blijf maar eventjes en dan geven we u al wat immuuntherapie en de eerste dosis hormoontherapie! Hopla - twee uurtjes quality time - romantischer wordt het niet!

De bijwerkingen van deze chemo zouden normaal echt wel moeten meevallen en mijn haar gaat blijven groeien (waar zijn die weelderige krollen he!). Het zal dus zeker niet zo zwaar zijn als de vorige chemokuren.

I get it, het is allemaal om mij te helpen en ik ga nog altijd genezen dus op zich is het geen slecht nieuws, maar ik baal toch gelijk ne stekker! In mijn hoofd was ik na de radiotherapie kankerpatiënt af. Het lijkt moeilijk vol te houden dat ik geen kankerpatiênt meer ben wanneer ik nog maanden chemo ga krijgen. Ik zoek naar de manier om hierover om te denken. Suggesties?

Goed nieuws: ik mag wel volk meenemen vanaf nu naar de chemo! Goesting om een keer op een vrijdag enkele uurtjes in een deprimerende kamer te komen zitten met mij? Er is slappe koffie en een speculoosje! 

Ik start dus met de laatste col eind september en hoop alsnog de Champs Elysée te bereiken in de lente van 2022!