Het is hier ffkes stil geweest. Enerzijds omdat ik wat heb proberen te genieten van de zomervakantie. Ahum 'zomer' misschien niet, maar vakantie zeker en vast wel. En anderzijds omdat ik in augustus mijn energie heb moeten doseren. Ik heb het al gezegd: doseren is key!
Eind juli 5 dagen naar Barcelona met de hubby and the kids. Love the city, maar citytrippen met 2 jonge kindjes is vermoeiend! Ze pakken het ons niet meer af en de kinderen hebben een portie cultuur binnen. Ze weten nu dat Barcelona in Spanje ligt (waar Spanje ligt is nog wel een mysterie) en wat voor kunst Gaudi gemaakt heeft. Dat laatste is misschien niet 100% accuraat binnengekomen aangezien Ray nu denkt dat elk zwembad dat van mozaïeksteentjes is gemaakt, van de hand van Gaudi is, maar kom. Alle begin is moeilijk!
Augustus was de maand van de radiotherapie: beginnen op 4 augustus om te eindigen op 26 augustus. Elke werkdag (op 2 woensdagen na) naar het ziekenhuis. De therapie zelf duurde maar 20 minuutjes dus piece of cake nee? Awel, not so much. Die eerste week wel hoor, ik voelde er niets van en vroeg me zelfs af of er überhaupt iets uit dat machien kwam. Week 2 was ik het al beu - op en af rijden, de geur van het ziekenhuis, de confrontatie elke freakin' dag. Bleh! Mijn huid begon dan stilletjes aan ook wel te verkleuren en de vermoeidheid (die ze hadden aangekondigd maar waarvan ik dacht 'that's not for me') begon dan ook wat de kop op te steken.
De laatste week van augustus gingen we een weekje naar de zee en zou ik elke dag van Nieuwpoort naar het UZ Jette rijden - zo hebben de kiddo's toch nog een week vakantie en kan ik het aangename aan het onaangename koppelen. Jep, ook dat had ik onderschat! Maar ok, donderdag 26 augustus laatste radiotherapie dus dat konden we dan ook afvinken. Vrijdag helaas ook nog eens heen en weer geweest voor een portie immuuntherapie (ik heb nog gevraagd om dat te combineren met de radiotherapie - slecht idee naar 't schijnt!) maar nu laten ze mij met rust tot 23 september!!💪
Dus is de maand september de maand van het genieten! Stap 1: weg met die mutskes, hallo aan het super korte broske! Die mutskes hebben zeker gediend en ik was blij dat ik ze had (een pruik was echt mijn ding niet), maar oh my, ik ben zo blij dat ik ze niet meer moet aandoen. Mijn haar is nog te kort naar mijn goesting, van krollen is er nog geen sprake (kan ook waarschijnlijk niet met die halve centimeter dat ik heb) en het is nog super donzig. The new me. It takes some getting used to but I'm trying to pull off the new rock chick-look! It still needs some work 😉
23 september starten we dan opnieuw met de chemo en krijg ik hopelijk mijn planning voor de komende weken/maanden. Iedereen die heeft laten weten dat ze mijn chemobuddy willen zijn: I will call you!👀
Geen opmerkingen:
Een reactie posten